ZOALS EEN NIRVANA

Net zoals de aarde, draaien wij om onze eigen as. Daar waar stars make dreams en dreams make stars. Zoals een grote grijze wolk die lang geleden wit was. Gezichten die vervagen, smelten in hun omhulsel. Wij zijn zoals doden. Wat ons onderscheiden kan is de activiteit in onze oogkassen. En een gegaap vanuit onze mond. Een laag en schal geluid, zoals een gegalm. Uit de grond van die leegte rijst een slang. Maandenlang slapen we verder. De rollen zijn verdeeld. Zoals eendagsvliegjes op zoek naar ons doel, rijkend naar de bovenkant. Samen een geheel maar ieder is zijn stukje kwijt

“Huh? U komt uit de zon, heer, en u heeft het licht niet gezien?”